گروه مهندسی صنایع

رشته مهندسی صنايع، با مسايلی از قبيل: کنترل و هماهنگی فعاليتها، برنامه ‏ريزی توليد، کنترل کيفيت، استفاده مؤثر ماشين‏ آلات، تجهيزات و امکانات، بهبود سيستمها، بهبود ايمنی و ... سروکار دارد و مي‏تواند در طرح، ايجاد و يا بهبود سيستمهای متشکل از انسان، مواد، ماشين‏آلات و تجهيزات کمک موثری بنمايد.

مهندسی صنايع، شامل روشهايی است که منجر به بهبود عملکرد کلی سيستم مي‏شود. اين امر، توسط معيارهای اقتصادی، کيفيتی، تاثيرات محيطی و ارتباط آنها با رفاه بشر سنجيده مي‏شود، لذا حيطه وظايف يک مهندسی صنايع، وسيع‏تر از وظايف ساير مهندسان است. به عبارت ديگر، هر مهندس صنايع، علاوه بر کسب تخصص در زمينه‏ های فنی بايد از آموزش کافی در علوم رفتاری و گروهی و علوم زيستی نيز برخوردار باشد.

واحدهای صنعتی و توليدی کشور عليرغم بهره مندی از ماشين‏ آلات و وسايل پيشرفته، فاقد يک نظام و سيستم صنعتی هستند. مشخصاً در اينگونه واحدها با مسائل صنعتی بطور مقطعــی برخورد و به ارتباطی منطقی بين اجزای سيستم کمتـــر توجه شده است. اين ضعف عمدتاً به لحاظ کمبــود کادر کارشناسی در سطح علمی بالا است.با بهره ‏گيـــــری از فارغ‏ التحصيلان اين رشتـــه مي‏ توان به ميزان قابل توجهــــی به اين کمبــود پايان داد.

ضعف عمده ديگر در برنامه‏ريزی بلندمـدت در سطوح مختلف وزارتخانه ها و سازمانهای ستادی است. لذا فارغ ‏التحصيــلان اين دوره با مشارکت رشته‏های تخصصی ديگر مي‏توانند با روشهای علمی در امر برنامه ريزی در سطح وزارتخانه‏ ها و سازمانها اين نقيصه را جبران نمايند. و نهايتاً

مهندسی صنايع علمی است که بايد آن را هنرمندانه بکار گرفت،

هنری است که بايد آن را علمی آموخت

و فنی است که بايد آن را با ذوق در آميخت

مهندس صنايع کار يــدی مي‏کند اما کارگر نيست.
کار فکری مي‏کند، اما کارمند نيست.
مهندسی مي‏کند، اما فقط مهندس نيست.
مديريت مي‏کند، اما فقط مدير نيست.

به اين ترتيب، نه تنها در واحدهای صنعتی، که در هر سازمان و سيستم ديگری، مهندسی صنايع مي ‏تواند حضوری موثر داشته باشد